Μια φορά και έναν καιρό και πριν από 4,6 δισεκατομμύρια χρόνια, στην ευρύτερη περιοχή του Ηλιακού μας συστήματος “ζούσε” ένα νεφέλωμα σε ηρεμία. Δηλαδή σκόνη και αέρια.
Τα συστατικά του Νεφελώματος αυτού ήταν 75% υδρογόνο και 25% Ήλιο, τα 2 βασικά στοιχεία που δημιουργήθηκαν κατά την μεγάλη έκρηξη (Big Bang). Φυσικά απουσίαζαν παντελώς τα βαρύτερα στοιχεία.
Με μόνο αυτά τα συστατικά και τη σχετική ηρεμία που επικρατούσε στην τότε περιοχή θα έπρεπε να συμβεί κάτι συνταρακτικό για να αλλάξει αυτή η κατάσταση.
Και πράγματι συνέβη κάτι συνταρακτικό.
Ένα γειτονικό αστέρι πέθαινε.. Είχε καταναλώσει τα καύσιμα του και κατέρρεε υπό την ίδια του τη βαρύτητα. Λόγω του μεγάλου μεγέθους του, προκλήθηκε έκρηξη υπερκαινοφανούς ή όπως αλλιώς το λέμε SUPERNOVA!
Πολλαπλά ωστικά κύματα (λόγω της έκρηξης) και αστρική σκόνη διατάραξαν και άρχισαν να συμπιέζουν το Νεφέλωμα. Το κλονισμένο πλέον νεφέλωμα άρχισε να στροβιλίζεται και να συμπυκνώνεται καθώς η βαρύτητα του αυξανόταν όλο και περισσότερο, σχηματίζοντας σιγά -σιγά ένα αστρικό νεφέλωμα!
Το Αστρικό Νεφέλωμα άρχισε να περιστρέφεται και να θερμαίνεται όλο και περισσότερο σχηματίζοντας στο κέντρο του, τον πρωταστέρα (πρωτοήλιο)!
Ο Πρωτοήλιος λόγω της μεγάλης βαρύτητας συγκέντρωσε το 99,86% των υλικών γύρω του. Ταυτόχρονα λόγω της φυγόκεντρου δύναμης (εξαιτίας της περιστροφής) δημιουργήθηκε γύρω από τον πρωτοήλιο ένας πεπλατυσμένος δίσκος από αέρια και σωματίδια που “δραπέτευσαν”!
Σταδιακά άρχισε να ψύχεται ο δίσκος και να δημιουργούνται συμπυκνώσεις υλικού στην περιφέρεια του. Tα λεγόμενα πλανητοειδή!
Έτσι ξεκίνησε ένα ξέφρενο “πάρτι” συγκρούσεων μεταξύ τους και πολλά από αυτά που σχηματίστηκαν, ήταν οι πυρήνες των μετέπειτα πλανητών μας!
Στην αρχή οι πρωτοπλανήτες είχαν όλοι την ίδια σύσταση άλλα λόγω της διαφορετικής απόστασης από τον δίσκο, η σύστασή τους άρχισε σταδιακά να διαφοροποιείται!
Έτσι λοιπόν κοντά στο κέντρο του ηλιακού νεφελώματος σχηματίστηκαν οι βραχώδεις πλανήτες, (ΕΡΜΗΣ, ΑΦΡΟΔΙΤΗ, ΓΗ ΚΑΙ ΑΡΗΣ) καθώς μόνο αυτοί θα μπορούσαν να αντέξουν τις υψηλές θερμοκρασίες!
Στις εξωτερικές πιο κρύες περιοχές όπου δημιουργήθηκαν τυχαίες τοπικές διαταραχές στροβιλισμού, σχηματίστηκαν γιγάντιοι αέριοι πλανήτες: ΔΙΑΣ, ΚΡΟΝΟΣ, ΟΥΡΑΝΟΣ και ΠΟΣΕΙΔΩΝΑΣ.
Και κάπως έτσι σχηματίστηκε σταδιακά το ηλιακό μας σύστημα με τους 8 πλανήτες, τους περίπου 168 δορυφόρους τους, τους περίπου 556.000 αστεροειδείς, τους 5 νάνους πλανήτες, τους περίπου 3200 κομήτες και τη μεσοπλανητική ύλη!
Πηγές: Πλανητάριο Θεσσαλονίκης, Physics4u, Εναλλακτική δράση, Wikipedia, NASA
